Wakacyjne piosenki Billie, które były największymi hitami w jej 26-letniej karierze

Billie Holiday (1915-59) to jedna z najwybitniejszych wokalistek w historii jazzu, a biograficzny film z udziałem Andry Day z 2021 roku wprowadzi wielu ludzi w muzykę Holiday. Jednak Lee Daniels „ Stany Zjednoczone kontra Billie Holiday” skupia się na latach następujących po najbardziej udanym okresie kariery Holidaya.

Z tego powodu (i zwykłych ograniczeń czasowych) widzowie filmu Danielsa nie usłyszą wielu hitów, które Holiday miała sama i z zespołem Teddy'ego Wilsona w latach trzydziestych. (Day wykonała własne interpretacje kilku świątecznych piosenek do filmu.)

Z drugiej strony, The United States vs. Billie Holiday zawiera wiele klasyków z katalogu Holiday. Piosenkarka miała niezwykłą karierę jako artysta nagrywający pod koniec lat trzydziestych. Zawierał ponad tuzin przebojów z pierwszej dziesiątki na listach przebojów. To były jej największe.

Największym hitem Billie Holiday jako lidera był „I'm Gonna Lock My Heart”

Chociaż Billboard Hot 100 pojawił się dopiero pod koniec lat 50., w pierwszej połowie stulecia istniały pojedyncze listy przebojów. A Billie Holiday zaczęła oglądać na nich swoje piosenki, poczynając od 1934 roku z „Riffin 'the Scotch”. Ten utwór pochodzi z późnej sesji w 33 roku, prowadzonej przez Benny'ego Goodmana i dotarł aż do 6 miejsca.

W 35 roku Holiday wrócił do pierwszej dziesiątki z Wilsonem, liderem „Dwadzieścia cztery godziny na dobę”. W '36 prowadziła własne sesje i dwukrotnie trafiła w pierwszą dziesiątkę (oba na 9. miejscu) w tym roku z „No Regrets” i „A Fine Romance”. W następnym roku wspięła się jeszcze wyżej.

Holiday uplasowała się na czwartym miejscu na listach przebojów dzięki „Mam twoją miłość, by mnie ogrzać”, jej największym przebojem z '37. Występował na nim Ben Webster grający na saksofonie tenorowym i okazał się drugim co do wielkości hitem w karierze Holidaya jako lidera w rekordowych terminach.

W czerwcu 38 roku Holiday i jej orkiestra nagrała utwór „I'm Gonna Lock My Heart (and Throw Away the Key)”. Chociaż ten utwór nie jest jednym z jej charakterystycznych utworów, okazał się być jej największym hitem jako liderki. W tym samym roku wspiął się aż do nr 2.

Holiday miał hit numer 1 z „Carelessly” prowadzonym przez Teddy'ego Wilsona

Po jej wczesnym przeboju z Wilsonem i jego orkiestrą Holiday naprawdę zaczął grać z zespołem Wilsona w '36. Wyrzucali jedno uderzenie po drugim, w tym „Te głupie rzeczy (Przypomnij mi o tobie)” (nr 5), „Kto cię kocha?” (Nr 4) i „Sposób, w jaki dziś wyglądasz” (nr 3).

Holiday i Wilson odnieśli jeszcze większy sukces w 37 roku. „Mean to Me” (nr 7) i „Pennies From Heaven” (nr 3) to klasyczne nagrania (z udziałem odpowiednio Lestera Younga i Goodmana), które znalazły szerokie grono odbiorców, ale współpracownicy widzieli największy hit w swojej karierze z „Carelessly”.

Ten utwór, w którym występuje Johnny Hodges na saksofonie altowym, doszedł aż do nr 1. Ponownie, nie jest to melodia, która od razu przychodzi na myśl, gdy myślisz o Holiday (w przeciwieństwie do, powiedzmy, „God Bless the Child”). Ale to jest ten, do którego gwiazdy naprawdę się przyzwyczaiły podczas 26-letniej kariery nagraniowej Holidaya.